Jeden z najznakomitszych umysłów epoki renesansu. Urodził się 24 marca 1565 roku w Westerstede. Studiował na uniwersytetach w Rostoku, Lipsku, Kolonii, Strasburgu i Tybindze. W latach 90. XVI w. związał się z uniwersytetem w Rostoku, został tam profesorem poezji i teologii. W 1606 roku objął funkcję rektora uczelni. Zakres jego zainteresowań naukowych był bardzo szeroki. Jest autorem poczytnych wówczas słowników greki i łaciny, a także traktatu o przyczynach zła. To ostatnie dzieło przysporzyło mu kłopotów, bo autora oskarżano o odstępstwa od prawomyślnego luteranizmu. Zajmował się również matematyką. Dał też się poznać jako wybitny kartograf. Zanim opracował Wielką Mapę Księstwa Pomorskiego (1618), stworzył mapę Rugii (1609). W 1614 roku wydał zadedykowaną księciu pomorskiemu Filipowi II grecko-niemiecko-łacińską edycję Nowego Testamentu, z przedmową i poradami dotyczącymi uczenia chłopców łaciny. Sławny jeszcze za życia i otoczony powszechnym szacunkiem zmarł w Rostoku w 1621 roku. Jego prace filologiczne były wielokrotnie wznawiane zarówno za życia, jak i po śmierci.
