Opis miejscowości

Miasto przez wieki miało strategiczne znaczenie – leżało bowiem na pograniczu Pomorza, Brandenburgii i Polski. W drugiej połowie XIV wieku był nawet stolicą jednej z dzielnic Księstwa Wołogosko–Słupskiego.

Po tutejszym Zamku Książąt Pomorskich, z XIV wieku, zostało tylko jedno skrzydło zwane Domem Rycerskim (ul. Mickiewicza 2). To właśnie tu podczas swojej podróży po Pomorzu zatrzymał się Lubinus. W ostatnich latach dokonano gruntownej renowacji południowego skrzydła zamku. Prace, na sumę 9 mln zł, trwały prawie 890 dni. Teraz funkcjonuje tu Centrum Konferencyjne na 150 osób. Na gości czeka stylowa restauracja, piwniczy pub, mogą też przenocować w komnacie białej damy, gdzie być może spotkają zamkowego, ale dobrego ducha. W zamkowych salach mieści się również galeria sztuki współczesnej.

Wybitnym dziełem architektury jest tutejszy kościół Narodzenia Najświętszej Marii Panny Tę neogotycką świątynię z 1908 roku zaprojektował berliński architekt Hossfeld. Wieża kościelna ma aż 78 metrów. Wrażenie robi imponująca wysokość sklepień nawy głównej – wynosi bowiem 32 metry, czyli tyle, ile w kolegiacie stargardzkiej. W bocznych nawach można podziwiać wspaniałe witraże ze scenami z życia Chrystusa. Były wzorowane na drzeworytach Albrechta Dürera.

Z ceglaną, zwieńczoną blankami wieżą, przypominający na pierwszy rzut oka średniowieczny zamek, szczecinecki ratusz jest jednym z ładniejszych w kraju. „Salę rajców” zdobią piękne witraże mistrza Boscha z Berlina z lat 30. XX wieku, ze scenami obyczajowymi i pochodem miejscowych rzemieślników. Przy wejściu widnieje tabliczka, która pokazuje, do jakiej wysokości doszła woda podczas wielkiej powodzi w 1888 roku.

Niestety, po średniowiecznym kościele św. Mikołaja pozostała tylko wieża. Kiedyś mieściło się w niej Muzeum Regionalne W zbiorach Muzeum – jego nowa siedziba znajduje się przy ulicy Szkolnej 1 – jest pochodzącą z lat 20. minionego stulecia odbitka trzeciej edycji słynnej mapy Lubinusa.

Nad rzeczką Niezdobną stoi szachulcowy spichlerz z końca XIX wieku, a na stoku opadającym do ulicy Szafera dawny żydowski dom pogrzebowy. Smutną pamiątką drugiej wojny światowej jest cmentarz wojenny przy ulicy Cieślaka, gdzie spoczywa 4419 żołnierzy radzieckich i 42 polskich, poległych podczas walk na Pomorzu w 1945 roku.

Kto wie, czy największą atrakcją Szczecinka nie jest jednak przylegające do miasta rozległe (295 ha) i czyste jezioro Trzesiecko. Latem kursuje po nim tramwaj wodny „Bayern”. Dużą polarnością cieszy się jeden z nielicznych w Polsce wyciąg dla narciarzy wodnych.

To jeden z najdłuższych takich wyciągów na świecie – ma około 1100 metrów. Do tego dochodzi platforma widokowa na trzysta osób. Odbywają się tu turnieje i zawody, także o randze mistrzostw świata. W parku, przy południowo wschodnim brzegu jeziora stoi kamienna wieża widokowa. Czworoboczną, zwężającą się ku górze budowlę wzniesiono w 1911 roku ku czci Żelaznego Kanclerza – Ottona Bismarcka. Niegdyś palono na niej ogniska z okazji rocznic i świąt patriotycznych.

Okolice Szczecinka są usiane zbudowanymi w okresie międzywojennym fortyfikacjami Wału Pomorskiego (niem. Die Pommernstellung – pozycja pomorska). Imponujący, dobrze zachowany schron bojowy B-Werk Sud stoi nieopodal jeziora Trzesiecko, przy wyjeździe z miasta w kierunku Trzesieki. Jest prawie cały odkopany, dzięki temu można zobaczy
elementy zazwyczaj zakryte ziemią. W dodatku schron jest udostępniony turystom.